Lieve allemaal,

Mijn avontuur in Zimbabwe zit er helaas alweer bijna op! Terwijl ik dit zit te schrijven in de kamp keuken (woensdag 29 oktober, 9.15 lokale tijd) is het heel stil om me heen, iedereen is gewoon aan het werk. Maar de dag voor je vertrekt heb je vrij om je koffer in te pakken en nog lekker door Chipangali te dwalen om foto’s te maken en de laatste tijd met de dieren door te brengen. Dus ik ben net bezig geweest met mijn spullen uitzoeken om mijn koffer in te pakken. Ik laat een aantal dingen achter die ze hier goed kunnen gebruiken zoals toiletspullen voor het geval de bagage van nieuwe vrijwilligers niet aankomt.

De laatste week hier was fantastisch! Mijn vorige blog sloot ik af met dat we waarschijnlijk gingen kamperen in Matopos. Dat hebben we gedaan en het was geweldig! Woensdagochtend vertrokken we rond 9.30 uur met een wagen vol geladen met mensen, kampeerspullen, eten, drinken en alles wat we nodig hebben om onderzoek te doen in Matopos. Eenmaal daar aangekomen hebben we twee tenten opgezet (we waren met zeven mensen in totaal, zes vrijwilligers en Nicole). Daarna zijn we op pad gegaan om camera’s te plaatsen en de vallen die her en der staan van vlees te voorzien en op scherp te zetten. Het was geweldig om de hele dag rond te touren en een hoop wilde dieren te spotten. ’s Avonds hadden we een braai (barbecue) met boerewors, salade en brood. ’s Nachts heb ik helaas heel slecht geslapen omdat het ontzettend begon te waaien en de tent behoorlijk stond te klapperen.

Om 5.00 uur ging de wekker alweer en stonden we samen met de zon op om na een vlot ontbijtje weer op pad te gaan. Van de camera’s die we de vorige dag hadden geplaatst, wisselden we de geheugenkaarten om, zodat we eenmaal weer thuis konden bekijken wat er in één nacht zoal voorbij komt lopen. Rond het middaguur kregen we het nieuws dat er een enorme bosbrand was uitgebroken vlakbij de boerderij waar we verbleven! Toen we eenmaal wisten wat de omvang was en welke kant de brand op aan het gaan was, zijn we een paar uur bezig geweest met helpen de brand te doven door er met takken met bladeren op te meppen. Erg effectief als er geen water beschikbaar is, maar het was wel verschrikkelijk heet en zwaar werk. Maar uiteindelijk begonnen we de brand onder controle te krijgen, uiteraard met een hoop hulp van de lokale bevolking. Toen was het wel tijd om even af te koelen, dus gingen we zwemmen. Aan het eind van de dag hebben we nog wat meer camera’s geplaatst en ook hebben we die dag de zonsondergang zitten bewonderen op één van de rotspartijen die her en der verspreid liggen. ’s Avonds weer een heerlijk braai, dit keer met kip.

De volgende ochtend weer tegelijkertijd met de zon opgestaan en helaas was dit alweer de laatste dag van onze kampeertrip. Net toen we erop uit waren gegaan om nog wat meer camera’s en vallen te controleren, zagen we een roofvogel langs de kant van de weg zitten die er wat verdwaasd uit zag. Toen we uitstapten bleek die niet echt moeite te doen om weg te komen en dan weet je dat er iets mis is. We hebben hem gevangen en hij bleek heel mager te zijn, dus we brachten hem terug naar onze kampeerplaats en gaven hem wat te eten. We besloten om hem later die dag mee te nemen naar Chipangali om hem aan te laten sterken zodat we hem bij het volgende uitstapje naar Matopos weer vrij konden laten. Die dag, toen het het heetst werd, hebben we nog in de dam gezwommen om af te koelen en hebben we de spullen ingepakt. Uiteindelijk rond 17.30 vertrokken naar Chipangali waar we gauw wat hebben gegeten om vroeg naar bed te gaan. Want hoe ongelooflijk fantastisch het ook was, iedereen was bekaf!

De volgende dag (zaterdag) ging iedereen weer gewoon aan het werk. Die middag echter sloeg het weer helemaal om en heb ik de eerste echte Afrikaanse stortbui meegemaakt. Het was adembenemend! Donder, bliksem, windstoten en hozende regen! Hierna was alles heerlijk opgefrist en bleef het die dag en de volgende dag behoorlijk koud. Zaterdagavond hadden we nog een gezellig afscheidsfeestje voor Anne (Nederlandse vrijwilligster) die zondag weg zou gaan, vijf Zweedse vrijwilligers die maandag zouden vertrekken en ook vast een beetje voor mij, omdat het mijn laatste weekend was. De volgende ochtend (uiteraard een beetje brak) geholpen bij de carnivoren om een nieuw dak te plaatsen op één van de leeuwenverblijven. De leeuw die daarin leeft, Simba met zijn leeuwin, is namelijk al erg oud en bleek wel wat meer beschutting te kunnen gebruiken met de stortbui van de vorige dag. Na de lunch was iedereen vrij en ook maandag was een lekkere vrije dag.

Gisteren, dinsdag, was mijn laatste werkdag en ik kreeg een leuke klus om te doen. We moesten drie nieuwe kooien inrichten: voor Casper en Max (spotted eagle owls), voor de vogel die we in Matopos vonden en de derde voor een net binnen gebrachte jonge gashawk die uit zijn nest bleek te zijn gevallen. Erg leuk om te doen op mijn laatste werkdag!

Het kan zijn dat dit blog wat later online komt te staan dan dat ik het nu zit te schrijven, want gisteravond rond 22.00 uur is de stroom in het hele gebied uitgevallen en is nog niet weer terug gekomen. Dat betekent dat de Wi-fi het ook niet doet en ik mijn blog dus niet online kan zetten. Hopelijk kan ik het nog plaatsen vóór ik vertrek morgen en anders plaats ik dit blog pas als ik weer in Nederland ben. Ik ga genieten van mijn laatste dag hier om vervolgens morgen zo’n twintig uur naar huis te reizen!

Zie jullie in Nederland!

xxx

Terry

P.S.: Uiteindelijk deed de stroom het weer rond het middaguur, maar nu in de avond had ik pas de gelegenheid om dit blog te plaatsen.