Lieve allemaal,

Vandaag lekker een vrije dag om even Bulawayo in te gaan en lekker te genieten van het weer. Vandaag is tot nu toe de warmste dag, dus in de volle zon kan het behoorlijk heet worden. Weer prachtige reacties gehad op het vorige blog, dank jullie wel! Een vraag die een paar keer voorbij kwam is of ik nog uitstapjes ga maken. Ben ik zeker van plan! Victoria Falls en Matopos staan op het programma. Wanneer weet ik nog niet, maakt me niet zo heel veel uit, ik heb de tijd, haha!

Het eerste wat ik te horen kreeg over de routine hier was: er is geen routine… Ze proberen het elke dag weer, maar elke dag verloopt anders dan gepland en daar moet je gewoon lekker in meegaan. Die routine die ze PROBEREN aan te houden is gebaseerd op een grote groep vrijwilligers. Die zijn dan weer ingedeeld in kleinere groepjes die elke dag een andere taak hebben waar ze moeten helpen: carnivors, antelopes, primates en baby’s. De dag is dan als volgt ingedeeld:

07.30 – ontbijt
08.15 – starten met werken
09.40 – teatime (kleine pauze)
10.10 – verder met werken
12.00 – lunch
13.00 – verder met werken
17.00 – einde van de werkdag

Sinds ik hier ben is het echter zo dat er zo weinig vrijwilligers waren, dat we niet hoefden te helpen met de carnivoren, antilopen of primaten. We hoeven alleen baby’s te doen (8.15, 11.00, 13.00, 16.00 en 18.00) en tussendoor is er gewoon elke dag een ander klusje waar we bij moeten helpen, zoals het aanvegen van de nursery, harken van de aviary, meegaan naar de buffels enzovoorts. Het is dus niet zo dat we allemaal een bepaald dier krijgen toegewezen, iedereen heeft natuurlijk wel voorkeuren voor het één of het andere beest. Ook was ik dan bijvoorbeeld het meest betrokken bij het kuikentje waar ik in het vorige blog over vertelde die we apart hadden gezet. Echter had Nichole besloten om hem ’s nachts weer bij de andere kuikens terug in het hok te zetten en de volgende dag bleek die geplet te zijn door de grote eenden daar… Dit heeft me best wel geraakt omdat ik toch een soort besloten had om hem apart te zetten en iemand anders een besluit maakt waardoor het verkeerd afloopt, dat is best wel jammer…

Maar goed, er is ook nieuw leven op Chipangali gekomen, want gisteren (zondag) zijn er drie nieuwe vrijwilligers gearriveerd, waarvan er twee uit Nederland komen. Was heel gek om gisteren opeens weer zoveel Nederlands te praten! Mijn tong wilde bepaalde woorden niet goed uitspreken en aan het eind van de dag had ik een schorre keel van het vele praten, haha! Morgen (dinsdag) verlaat één van de “oude” vrijwilligsters ons en woensdag de andere “oude”. De nieuwe vrijwilligers blijven twee weken, drie weken en vier weken, dus ik ga nog een hoop nieuwe vrijwilligers ontmoeten in de tijd dat ik hier zit.

Gisteren hadden we vanaf de lunch vrij, dus ’s morgens hebben we geholpen met het schoonmaken van één van de leeuwenverblijven en moesten we krekels vangen in het veld net buiten Chipangali. Het eerste klusje was warm en zwaar, maar de tweede klus was gewoon afschuwelijk! Ik was zo slecht in die krekels vangen: was ik met mijn enorme vangnet dat veld over aan het rennen achter een krekel aan om er uiteindelijk achter te komen dat ik een wegwaaiend blaadje aan het achtervolgen was…! Uiteindelijk maar één kunnen vangen terwijl we er vijftien tot twintig nodig hebben, gelukkig waren de andere meiden er beter in dan ik.

Zoals gezegd hadden we na de lunch dus vrij en heb ik lekker door het park gedwaald, wasje gedaan, kamer opgeruimd, zonsondergang gekeken en lekker met een biertje aan het zwembad(je) gezeten. Vandaag zelfde soort klusjes gedaan en in Bulawayo wat boodschappen gedaan zoals bier, chips, koekjes en een spulletje voor in mijn haar om het wat minder droog te maken. Het is net stro, zo droog is mijn haar! Mijn huid is trouwens ook heel droog door de hitte en de wind, dus veel smeren met zonnebrand en nu dus het nieuwe haarspulletje.

Dat gezegd hebbende, vind ik het wel weer tijd om de routine van gisteren te herhalen en met een biertje in m’n hand en met de voeten in het zwembadje te gaan relaxen! Tot het volgende blog!

xxx

Terry