Laatste reacties
Hieronder vind je een overzicht van de laatste 100 reacties
Hoi Terry!
Leuke blog heb je bijgehouden zeg!
Ik ga zaterdag voor bijna 8 weken naar Chipangali en vroeg me af of je in Zimbabwe gewoon geld kon pinnen met je pinpas (maestro)? Want ik las ergens dat dat momenteel niet kon. En hoeveel geld heb je in totaal daar uitgegeven?
Groetjes,
Marlijn
Mooi verhaal, maar je thuiskomst is voor nog veel mooier. Tot over ee paar uur. Knuf!!
Ha Buuf,
Wat is je tijd in Zimbabwe voorbij gevlogen! We hebben al je verhalen met veel plezier gelezen. Goede reis naar huis en ook alvast welkom thuis!
Hé lieffie,
Wat een mooi verhaal weer. Terwijl ik dit schrijf ben je onderweg naar het vliegveld van Bulawayo. Ik wens je (nog een keer) een goede reis en zie je morgen!
Kus.
Jeetje.. alweer je laatste blog, in ieder geval vanuit het verre Zimbabwe! We zijn blij te lezen dat de laatste dagen in ieder geval een mooie afsluiter voor je geweldige reis zijn geweest. Ook dit was weer een geweldig verhaal op te lezen. Heel bijzonder hoe jullie steeds bij 'problemen' zo nauw samen werken met de lokale bevolking (in dit geval dus de bosbrand).
We hopen dat je laatste dagje lekker rustig verlopen is, je nog even volop hebt genoten en je waar je kon nog even kon kletsen en knuffelen kon met de dieren of een laatste liedje voor ze kon zingen.
Een hele fijne terug reis! Hopelijk vergeet je niets wat je wel wilt meenemen ;) En volgt jouw koffer je ook gewoon zoals ie hoort te doen.
Liefs, Rowan en Erwin
Dankje voor de mooie verhalen.
Ik wens je een goede terugreis en hoop dat je hier ook weer heerlijk kunt genieten van Nederland.
Weer een beeldend verslag, lieve Terry, je laatste blog vanuit Zimbabwe. Je achterban heeft samen met jou genoten van dit grote avontuur!!
Bonne route en wel thuis, bisous vanuit Frankrijk, Loes
Een mooie afsluiter van een mooi avontuur dus! Hoop dat je een goede terugreis hebt (gehad)!
Goeie reis meisje lief. Ondanks al je avonturen ben ik blij dat je straks weer hier bent.
xx
Voorspoedige terugreis Terry! Mèt koffer thuiskomen ????
Lieverd weet niet of je dit nog leest. Mooi verhaal weer. Zal het missen maar tegelijkertijd je komt weer snel terug. Ben dan zo benieuwd naar je verhalen. Live en mooi om dit te horen face to face. Altijd anders. Goeie reis back home! En we zijn blij je weer heel gezond terug te zien! Kuzz en ps..Neem vooral de zon en warmte mee!! Xxx
Hey!
Wat een avonturen!
Het al wel even wennen zijn aan het weer in Nederland, maar wij hebben inmiddels ook een heerlijk stortbui gehad met onweer en bliksem. Helaas wordt het hier niet weer lekker warm, maar is het echt herfst. Dus tip: trek een trui aan als je uit het vliegtuig stapt! ;)
Geniet nog even lekker van je laatste uurtjes, goede reis en tot gauw!
Xx
Hallo Terry,
steeds als je weer een blog plaatste was het weer afwachten wat je allemaal mee gemaakt had. Ik heb ze allemaal gelezen. Wat een mooi avontuur met vrolijke en droevige berichten.
Ik wil je een goeie terugreis toewensen en we spreken elkaar weer als je in Nederland weer een beetje bent gesetteld.
Groet,
Rogier
Ik krijg trek van al dat gepraat over vlees en maden :P
Blij dat we al gegeten hebben ^^
Gr
Heeeeeeerlijk verhaal.. Haha, maar heel veel respect voor jou en de rest van de groep dat jullie toch alles maar opgeruimd hebben! En dat de maden in het rondvliegen.. tja.. zeker weer eens wat anders :P
Het lijkt me heel tof om een leeuw uit te mogen laten, zal een hele mooie ervaring zijn geweest ;)
Hopelijk is het kamperen ook goed bevallen ;)
Liefs van ons.x
Dik kippenvel krijg ik nog steeds als ik denk aan het voeren van Kweenie en Dono een paar weken geleden. Als ik me verplaals in jouw avonturen in dit blog zou ik spontaan naar de pillen grijpen. Respect girl go go go
xxx
Ja, horrorverhalen zijn natuurlijk een stuk beter dan verdrietige verhalen...!! Je had dit epistel eigenlijk even moeten bewaren tot volgende week, dan is het Halloween. Heb je geen nachtmerries gehad? Wel heel knap dat jullie dat toch maar allemaal doen. En heel goed dat jullie zo veel werk hebben verzet terwijl er geen leiding was. Het buiten slapen onder een sterrenhemel, leeuw uitlaten (!) en kamperen maken dan natuurlijk weer een heleboel goed. Geniet ervan! xxx
Terrrrrry! Wat een verhaal zeg, had ik het maar gisteravond gelezen, denk dat ik mn ontbijtje maar even oversla. Ben onder de indruk dat je dat allemaal gedaan hebt, weet niet of ik het had kunnen doen. Dit zijn echt ervaringen die je nooit zal vergeten, de mooie momenten en de minder mooie. Fijn dat je ze allemaal met ons deelt. Zal je het erg gaan missen over twee weken?
De "slab" en even de leeuw uitlaten ... een inkopper die aan alle kanten de nieuwsgierigheid wekt. En ... die wordt ook nog eens volop bevredigd! Meer dan dat zelfs. Alhoewel ik bij het eerste gedeelte flink heb moeten gruwelen .. gatsie ... liet echt helemaal niets aan de fantasie over ... ik zag het voor me. Dacht het zelfs even te kunnen ruiken ...!!!! Toen dollen met de leeuw ... wat zullen jullie allebei "uitgelaten" zijn geweest! Als jonge honden dollend over het veld. Geweldig. Toen nog buiten geslapen en als klap op de vuurpijl ook nog gaan kamperen. Komt er straks een heuse bushgirl terug? Je geniet aan alle kanten, dat lees je tussen de regels door en je achterban doet dat nog steeds volop met jou mee. Bisous!!!
Heerlijk om zo tijdens het ontbijt te lezen over dierenkoppen en maden... Zal een lekker klusje geweest zijn.
Lijkt me een heel aparte ervaring, een leeuw uitlaten. Lijkt me heel gaaf.
En leuk dat je naast de dagelijkse routine ook genoeg bijzondere dingen ernaast doet.
Enehh wel een wens gedaan bij het zien van de vallende ster ????
Liefs,
Suus
Beesten en feesten ... genieten .... LEVEN!! Je leert weer heel andere facetten van het leven kennen lieve Terry, in een zo andere cultuur, met compleet andere normen en waarden, in een internationaal gezelschap. Zo te lezen sta je prima "je mannetje"!! Geniet nog even schandalig van je avontuur! Bisous, Loes
Hé mop,
18 Camera’s met elk 3.000 foto’s: dat komt neer op 54.000 foto’s! Is dat ook zo’n beetje wat wij kunnen verwachten als je thuiskomt? Dan moeten we denk ik maar even een weekje vrij plannen om alles te bekijken, want jouw foto’s zijn natuurlijk allemaal interessant!
Het is letterlijk geven en nemen, hè: een hyena redden en een aapje verliezen. Mooi zoals je beschrijft hoe jullie hier allemaal mee omgaan en dat dit jullie een gevoel van verbondenheid geeft. Ik wens je dan ook zowel sterkte als heel veel plezier voor de komende tijd.
Dikke kus!
Prachtige en verdrietige herinneringen ben je aan het maken, maar ook warme en bijzondere vriendschappen hou je er aan over.
xx
Hee Terry, mooi geschreven! Wat maak je veel mee in zo'n korte tijd. Fijn dat jullie zowel leuke als nare dingen met elkaar kunnen delen. Je zal enorme mooie vriendschappen aan je reis overhouden!
Ben nu al benieuwd naar het volgende verhaal. X Jorinde
Prachtig geschreven weer, Terry. Ik geniet van je verhalen. Wat maak je bizar veel mee in korte tijd.
Dat samen beleven maakt het nog intensiever, en ook fijn, lijkt me. Zul je later nog vaak aan terug denken, want het is wel bijzonder wat je meemaakt.
Heb het goed met elkaar!
Lieve groet.
Geen leuk verhaal inderdaad... Het is altijd moeilijk om een dierbaar iemand te verliezen. En met dieren is dat soms niet anders. Vooral als het zo intensief is grootgebracht en verzorgd. Samen blijven praten en dan zullen jullie er ieder voor zich vanzelf een plek voor vinden.
Gelukkig toch ook nog ook nog wat leuke dingen meegemaakt! De fair, slangen in de nek, onder je bed... Bikkel! En een half dozijn nieuwe vrijwilligers. Da's natuurlijk een welkome afleiding!
Wijffie,
Ik ga proberen met enkele woorden op dit blog te reageren.
Lundi: Hou je taai, jullie vinden wel steun bij elkaar.
Fair: hoop wel dat je die sjaal daar laat.
Vrijwilligers: vele handen maken licht werk
Slang: Nichole is een held
Camera’s: lees het boek Schateiland
Nog even reageren op Vicfalls: daar heb ik geen woorden voor. Of teveel om op te noemen.
Kus
Hmmm....een spreuk die nog iets zegt naast alles wat jij meemaakt en beschrijft in je blog is wel moeilijk te vinden, maar na hard nadenken dan toch deze gekozen...
Herinner je gister, droom van morgen, maar leef vandaag!
Geniet ervan, meid!
Xx
Je doet allerlei ervaringen op, prachtig om dat mee te maken! Ook al is dat niet altijd even fijn en ontspannen.
Maar misselijk in de Landrover? Bij ons lag je achterin onder een oude deken om niet "op te vallen", dat was natuurlijk maar een kort stukje op het asfalt!
Heel veel succes en geniet van alles.
He Liefste,
Wat rot dat het zo moet lopen en dat het zo'n impact heeft op iedereen! Het is misschien zelfs een stukje ontstaansgeschiedenis van Chipangali zelf...
Maar gelukkig heb je deze week niet verspild, die Traps ophalen lijkt me super gaaf en dan nog met allerlei dieren op een Fair staan, daar ben jij gewoon voor geboren ;).
Sterkte gewenst met het gaan van Lundi!
Ik kijk enorm uit naar de foto's die je probeert te uploaden!
XxX
Lieve Terry,
Ook in Zimbabwe leef jij het leven in alle facetten, de pieken, de dalen en alles wat daar tussen in zit. De dalen zijn vaak de leermomenten, die pijnlijk zijn. Je weet dat jullie met elkaar heel goed voor alle beestjes daar zorgen en dat ze alle kans krijgen. Soms lukt het niet. En da's moeilijk en verdrietig. Dank je wel dat je ons in alle facetten laat delen. Je t' embrasse!
Over Lundi hebben we het al uitgebreid gehad en ik hoop dat je het inderdaad zoals je schrijft van je af kunt zetten. Ik ben in elk geval blij dat je na het verdriet ook weer plezier kunt hebben. En afleiding krijg je volgens mij genoeg. Je hebt toch wel foto’s van jezelf met een python om je nek, hè? En die speurtocht naar camera’s klinkt geweldig! Ben heel benieuwd wat die camera’s geregistreerd hebben.
Ik wens je veel plezier en kijk uit naar je volgende verhaal! XXX
Prachtig geschreven weer lieverd. Lastig om een boodschap te bedenken maar zoals je schrijft spatten de emoties er vanaf en doordat je zo schrijft voel ik wat jij voelt xx
Heej Terry!
Weer zo'n geweldig verhaal om te lezen voor het slapen gaan ;) :P je tripje naar de Victoria falls klinkt ongelofelijk! Ben dan ook zeer benieuwd naar de foto's :D
Jammer dat bij terug keer het andere baby konijntje ook is overleden, maar, hoe hard het ook is.. Het is de natuur :( jullie hebben nog heel erg jullie best gedaan om hem een kans te geven, zonder jullie had ie helemaal geen kans gehad ;)
Heel tof ook dat je al die dingen hebt gedaan en gegeten. En dan ben ik toch wel benieuwd.. Hoe smaakte de worm? :P
We kijken uit naar je volgende avontuur!!
Liefs van ons .x
Hé lieffie,
Je had aangekondigd dat je een uitstapje ging maken naar de Victoria Falls, maar het bleek wel iets meer te zijn! Wat een vol programma en wat een fantastisch avontuur weer! Ik ben benieuwd naar de foto’s en de DVD.
Inderdaad halverwege je reis. Voor mij is het overigens “pas" op de helft, maar ik kan me voorstellen dat het voor jou allemaal snel gaat met zoveel te doen, te zien en te ervaren. Aan vertrekken moet je gewoon nog maar niet denken. Nog meer genieten dan je tot nu toe hebt gedaan lijkt me niet mogelijk als ik lees wat je allemaal meemaakt, maar proberen moet je het zeker! Veel plezier en tot gauw! xxx
Hi lieve Terry, wat een ervaringen. Het plezier en genieten spatten van mijn computerschermpje af. Wat goed van je dat je dit avontuur bent aangegaan. Wat een verrijking. Geniet van de 2e helft. Je achterban geniet nog graag een poosje van en met je mee. Bisous!
Wow Terry, wat een verhalen! De Victoria Falls op zich lijken me al indrukwekkend en dan nog al die belevenissen erbij. Olifanten rijden, in een ravijn springen en wormen eten. Een certificaat heb je zeker verdient!! Geniet van de komende maand want de tijd vliegt, zelfs van die dooie kippen want ook dat is iets wat je hier niet zo gauw nog een keer zal meemaken ;)
Xx
Bewondering moest natuurlijk zonder vraagtekens zijn, er stond een icoontje 'duim omhoog' maar dat is omgezet in een vraagteken. Geen twijfel aan de bewondering!!!
De tweede serie vraagtekens waren 'dikke kussen'
Alle bewondering ???? voor wat je doet en enthousiasme zijn door mijn voorgangers al uitgesproken. Geniet van ieder moment van de tweede helft Terry!! ????????
Hoi Terry,
Wat een belevenissen weer! Knuffelen met een leeuw en nu weer met een olifant! Als je thuis bent, organiseer je dan een filmavondje waarop we de DVD kunnen bekijken met jou op de olifant? Ik wil het wel zien!
Groetjes en liefs, Anita
Wauw, de Victoria-falls, ik wou dat ik daarbij kon zijn!
En wat jij allemaal uitvreet schatje? ongelofelijk! Ik vind het heel erg stoer van je dat je al deze dingen gewoon doet, deze goede zaak doet grenzen verleggen geloof ik!
Ook ík mis jou, maar zo'n plek als Chipangali, en de mensen en dieren waar je mee omgaat zijn een ones-in-a-lifetime ding en daar doe je tekort aan als je er niet vol voor gaat. Dus maak er wat van de komende maand!
xxx Jan
wow, wat een belevenissen!
Daar kun je wel wat DVD's mee vullen.
Bedankt weer. Leuk om "mee te beleven" voor de thuisblijvers. Ik had je graag zien vliegen!
Olifanten knuffelen, wie droomt daar niet van? Gelukkig heb je het 'rustig aan' gedaan, en alleen maar de Flying Fox gedaan. Ben ik erg blij om. Toen ik het om Youtube opzocht gierden de zenuwen door mijn keel. Mijn kleine nichtje????En dan ook nog stoer een mopani worm eten? Je bent echt een bikkel!!
Verdrietig van dat konijntje, maar misschien komen er nog meer langs tijdens je verblijf daar en lukt het je wel om er een te laten overleven, wie weet! Rotte kippen idd geen feestje, doet me ergens aan denken, maar vertel ik je wel als je weer thuis bent. Tja op de helft, net als jij gemengde gevoelens. Je beleefd een prachtige tijd, de tijd van je leven! Geniet ervan schat, je hebt nog een hele maand! xx
Wow, wow, wow! Victoria Falls... Zo jaloers!!!
Het schiet inderdaad al op zeg. Twee maanden vliegen ook voorbij natuurlijk. Maar nog genoeg tijd te gaan, dus blijf genieten!
Hoi Terry, leuk om alles te lezen, "goed bezig meid!"
hoi, ik geniet erg van je verhalen. Het was leuk om van Elly dit verhaal te horen, terwijl jij het meemaakt.
We waren zaterdag bij de manege waar we met z'n allen half mei geweest zijn. Het werd officieel geopend, groot feest. Ik heb de paarden even namens jou begroet ;)
Ontvlooid en naar de watervallen geweest, dan is je haar nu helemaal een krullebos!
Heb het goed, meissie.
Liefs
Hallo Terry,
Van Ria heb ik je blog doorgekregen en ik vind het erg leuk om je verhalen te lezen.
Vooral over de trip naar Mapatos vond ik erg leuk, omdat wij daar in 2000 ook geweest zijn. Wij maakten toen een reis door Zimbabwe, Botswana en Namibië met 8 mensen in een jeep. In Matapos gingen we lopend naar wild zoekeb, en we zagen plotseling een moeder witte neushoorn met jong op 10 mtr. Afstand van ons. Heel indrukwekkend!
We hebben daar ook onze eerste giraffen, zebra's en olifanten gezien. En naar het graf van Rhodes geweest. Daarna zijn we naar de Victoria Falls gereden. Ook geweldig!maar dat zullen we nog wel van je horen.
Terry, geniet van je verblijf daar en ik zal je blijven volgen.
Groetjes, Elly
Ik liep weer een beetje achter, maar ik heb alles tot in de details en met veel plezier weer gelezen. Logisch dat je niet elke dag een blog kunt schrijven. Dat is leuk, maar niet het belangrijkste daar. Genieten en het leven daar, de verschillende mensen, culturen en omgeving ervaren. Dat moet je doen. En daar ben je zo te zien ook goed mee bezig!
Superlief wat je over je moeder schreef over de Walk of life! Om stil van te worden. En Matapos... Dat is nog eens iets anders dan het Ouwehands Dierenpark hiero. En dan de Victoria Falls die je nu hebt gezien... Foto's willen we zien! ;)
Vreugde en verdriet liggen dicht bij elkaar. En wat de anderen ook al schreven: hoe moeilijk soms, het hoort erbij op een plek waar de zwakkere dieren worden opgevangen... Maar het zal niet wennen om dieren te zien die je uren, dagen en nachten lang verzorgd, maar helaas toch overlijden.
Ik hoop dat je genoten hebt van de Victoria Falls!!!
xx
Ik doe lekker makkelijk: ben het helemaal eens met je moeder.
Van mij ook een kus!!!
Hé lief,
Je hoeft je niet te verontschuldigen als je een tijdje niet schrijft, hoor! En zeker niet als je er zo’n goede reden voor hebt: gezelligheid! Ik ben blij te lezen dat daar ook tijd voor is.
Jammer van de konijntjes en het muisje, maar dat hoort er inderdaad helaas ook bij. Heb je nog uitgevonden wie er die vrijdag begraven werden, waren dat belangrijke of bekende mensen?
Je beschrijft wat je zoal hebt gedaan de afgelopen week en dan staat er gewoon tussen “stukken oude koe uit de kooien gehaald” alsof het de gewoonste zaak van de wereld is. Dat is het daar misschien ook wel, maar hier halen we hoogstens oude koeien uit de sloot!
Ontzettend leuk om te lezen over je ontvlooiing en over je bezoek aan een basisschool. Ik had niet verwacht dat je inderdaad, zoals Joëlla schrijft, best veel buiten Chipangali doet.
Terwijl ik dit schrijf ben je als het goed is inmiddels bij de Victoria Falls. Ik hoop en denk dat deze trip ook weer een geweldige ervaring wordt. Ik ben dan ook erg benieuwd naar je volgende blog, maar alleen als je tijd en zin hebt! ;-)
Kus xx
Lief-en-leed deel je met ons Terry en inderdaad zoals Anita al schrijft, het hoort er allemaal bij. Indrukwekkend wat je allemaal meemaakt. Je schrijft zelfl, ik vertel alleen de hoogtepunten. Maar wat zal er straks, back home, mét foto's nog veel meer te vertellen zijn. Schandalig gaan genieten morgen bij de Victoria Falls. Heel veel plezier. Je t' embrasse. Je achterban.
Vervelend om te horen van de konijntjes, als ik het zo lees lijkt de zorg voor die konijntjes wel een beproeving, gezien de aaibaarheidsfactor en dat de meeste drama zich daar voltrekt!
Laten we hopen dat de laatste zich sterk houdt!
Het blijft hard werken daar hé! Ik vroeg me nog af, als er minder vrijwilligers zijn, waar zou je dat dan als eerste in gaan zien wat zorg/onderhoud betreft? Want ik vermoed dat er wel eens periodes zijn waarbij er geen vrijwilligers lopen.
Leuk verhaal over de kindjes die bleven zwaaien, "tot ze uit het zicht verdwenen waren", hoe weet je zo zeker dat ze toen stopte met zwaaien eigenlijk? Hopelijk heeft de juf ingegrepen! haha
Weer leuk om te lezen allemaal lief, ik wens je een prachtig verblijf! En je bent bijna alweer op de helft!
x^? en net zoveel knuffels
Hey Terry!
Echt superleuk om al die verhalen die je meemaakt zo te mogen volgen. Zo te horen geniet je echt van deze tijd, ondanks de verdrietige momentjes.
Je doet ook best veel buiten Chipangali en ontmoet zo volgens mij naast allerlei dieren ook heel veel verschillende mensen. En het was natuurlijk te verwachten dat er een partyavond tussen zou zitten met jou ;P
Bijzonder ook dat die kinderen zo blij zijn dat jullie wat komen vertellen en dat ze jullie zo uit zwaaien. Daar kunnen heel veel Nederlandse kinderen nog wat van leren ;)
Blijf genieten en ik ben benieuwd naar je ervaringen bij de Victoria Falls!
Xx
Wauw, wat een verhalen Terry, leuk om te lezen. En wat gaaf om zoveel dieren van zo dichtbij te kunnen zien. Lijkt me inderdaad wel moeilijk dat er best wel wat beesjes doodgaan, maar anderzijds het plezier wat je krijgt als een dier er weer bovenop komt brengt dat wel weer een beetje in balans.
Ben benieuwd naar je verhaal over de watervallen. Heb je nog wel genoeg geheugen op je camera om foto's te maken of zit die al vol :p.
Xx
Suus
Even een feestbeest zijn is ook wel tof hoor. Heerlijk om je weer te lezen maar het is geen moeten, je hebt het druk genoeg daar. Fijn dat je eindelijk eens vlo vrij bent ;-) Een lach en een traan het hoort er, helaas ook daar, gewoon bij.
Dikke knuffel
Geweldige ervaring en een mooi geschreven verhaal. Je kan altijd nog verslag schrijver worden. ;-) Kom maar op met je mooie, bijzondere, nieuwe verhalen. Xxx
Wat een gave en ontroerende verhalen van je Terry. Blijft een geweldige ervaring en met zn ups and downs, blijf genieten zoals je nu zeker doet. Helemaal leuk om je ervaringen te lezen.
Hug!
Mooi verhaal joh, een genot om te lezen ;)!
Ik ben blij dat het zo'n succes was om naar Matopos te gaan, het lijkt me geweldig om mee te maken wat jij daar beschrijft. Doe Andy de groeten en nu weer aan de slag ;)
xxx
Wat een ervaringen. Tot welke groep behoor jij? Zo te lezen is het genieten en hard werken. Dit was trouwens weer een super blog!! Blijf genieten, wij denken aan je.
Indrukwekkend allemaal wat je zo leuk beschrijft. We komen gauw een keer op de koffie (als dat zou kunnen.. :-)
Wat een schitterende blog weer Terry!! En een witte neushoorn gezien! Wat? Eén?!? Je moet je toch zo nu en dan in de armen knijpen om zeker te weten dat je dit allemaal meemaakt. En van zó dichtbij. Wat een ervaringen!! Heerlijk om zo over je schouder mee te kunnen kijken!!
Hoi Terry,
Wat ontzettend leuk om jou verhalen te lezen, fijn dat het goed met je gaat en geniet!!
Heel veel plezier nog en groetjes van het vrijwilligerswerk team :-)
Haai Terry, iedere keer wil ik schrijven, geniet erg van je verhalen, maar weet steeds niet waar ik mee beginnen moet zoveel avonturen zeg en je bent er nog niet eens zo lang :o) Ben ook erg benieuwd naar je foto's. Geniet ervan, kijk uit voor kruiwagens. xxx
Klinkt alsof jij een (nog grotere) neushoorn fan geworden bent ;)
Lieve Terry, dank je voor je mooie verhalen, iets om nooit te vergeten, lijkt me!
Een heel andere wereld, waar je je alleen maar iets bij voor kunt stellen, als je die ook hebt meegemaakt.
Groeten Mary
Jeetje Terry, wat een ervaringen doe je op. Dat kun je met recht levenservaringen noemen!
Liefs, Anita P
Hé Mountain Goat,
Wat een ervaring moet je trip naar Matopos geweest zijn! Zoiets zie je toch alleen op televisie? Geweldig! En wat een luxe om met zo’n klein groepje te zijn. Ik ben ontzettend benieuwd naar de foto’s.
Gelukkig dat het in groepjes werken beter gaat. Hopelijk blijft dat zo. Wel leuk dat er zo veel vrijwilligers zijn – als het tenminste leuke mensen zijn. Zijn het allemaal meiden?
Het komt heel vreemd op me over als ik lees dat jij “een kruiwagen met dode kippen” duwt. Ik kan me daar nog moeilijk een voorstelling bij maken!
Het is bij ons deze week ook weer een beetje zomer, maar zo warm als bij jou is het bij lange na niet. Sterkte met de hitte …enne… sterkte met je “gevoelige gebied”!
Blijf je verbazen en blijf genieten! Knuffel!
Ik heb eigenlijk maar een reactie op je belevenissen : Kippenvel !!!!
Xx
Mooi verhaal weer, ook leuk dat je op alle vragen antwoord geeft :)
Echt mooi dat je die Walk for Life voor je moeder gelopen hebt, geweldig. Lukte het wel een beetje? In een van je eerste blogs vertelde je dat je wat last van je conditie had, maar twijfel er niet aan dat die al flink verbeterd is en dat jijzelf wel aan het klimaat gewent bent geraakt.
Ben erg benieuwd naar de foto's (als je terug bent) van alles daar. Je hebt toch ook wel foto's van je uiltjes he? :p
Ha Terry
Wat schrijf jij prachtig zeg, het is geweldig mooi om te lezen.
Bedankt daarvoor, het is best een klus voor je.
En je hebt al heel wat taken, zo te zien.
Al dat jonge spul wat je verzorgt, wel genieten zeker?
Hoop dat het goed met je gaat.
Wil je eens een foto sturen waar je zelf ook op staat (met een dier(tje)) en van je woonplek, lijkt me leuk.
Liefs.
Lieve schat,
Ondanks je opmerking, niet zo vaak een blog meer, trakteer je ons er toch weer op één voor je vertrek naar Matopos. En wat voor één!! Je bent een kanjer. Schandalig gaan genieten nu. Be happy! Je t' embrasse.
Grappig, mijn vraagteken is een knuffel xx
Net als je Paps (mijn broer) even geëmotioneerd hier, wat ben je toch een mooi mensje!
Have fun in Matopos ?
meisje,
Jullie gaan er toegewijd in, volgens mij slaap jij geen één nacht aan één stuk door! haha, ik hoop dat je je ongelofelijk vermaakt op je tripje morgen! super veel fotos maken he ;)
oja, en de BushBroom 1 is een voorloper op de Nimbus 2000!
Das echt retro om die te gebruiken joh! Alleen helaas uit de handel gehaald na het volgende persbericht:
"The BushBroom 1 has been removed from the shelves because of terribly dangerous aerodynamics!" dus niet proberen te vliegen! haha
Geniet ervan, sta eens stil bij waar je bent en wat je doet, zoals Marjolijn vV al zei, voor je het weet is het voorbij!
Knusfjes (kusjes&knuffels) Janneman
Hé lieffie,
Wat goed van jullie om mee te doen aan de Walk for Life en wat lief dat je voor mij hebt gelopen. Dankjewel!
Fantastisch om te lezen hoe anders de kindertjes daar op school zijn.
Veel succes met de konijntjes. Ik hoop dat ze het redden.
En heel veel plezier morgen! Veel foto's maken.
Kus!
Ik heb deze blogpagina niet met droge ogen kunnen lezen.
Heel veel plezier in Matopos!
Terry,
Wat een mooie gebeurtenissen maak je mee, de zorg voorde dieren, een Walk for life waarin je hebt kunnen laten zien dat overal mensen zijn die hiermee te maken krijgen, en de kinderen van de basisschool die je blij kunt maken. Jammer dat er ook dieren niet lang bij jullie zijn, maar de tijd dat ze wel geleefd hebben, hebben ze vast een goede tijd gehad.
Heel veel plezier in Matobo National Park en succes met de bussreis!
Rogier
Mooie verhalen weer, is Matopos hetzelfde als Matobo National Park? Zat het even op google te bekijken maar wel mooi park. Wordt overigens wel een flinke rit naar de Victoria Falls, of gaan jullie dit met een klein vliegtuig doen?
Al met al veel plezier op de trip, wij zijn hier jaloers hoor, zouden ook wel die mooie watervallen en al dat andere willen zien :p
Doen jullie daar trouwens nog sport en/of spellen samen?
Dat zijn pas zebra paden! Veel leukere dan die hier in nederland ^^
Wat een belevenissen weer Terry! Ik geniet ervan en heel veel andere mensen met mij, zo begrijp ik uit de reacties. Leuk vooruitzicht, a.s. maandag naar Matopos. En dan 26 september naar de Victoria Falls. Benieuwd wat je daar allemaal weer mee gaat maken! Doe het maar rustig aan met je Blog. Het moet geen verplicht nummer worden. GENIETEN, da's belangrijk. En je achterban wacht wel even ... niet té lang hoor ... hihi!!
Een beetje laat, maar ik zit op mijn eigen nachtuil te wachten, niet vanuit Zimbabwe, maar vanuit Turkije, en
hij komt in een warm nest!
Wat een belevenissen, wat jij allemaal mee maakt, geniet ervan en houd je hoofd koel met die hitte!
Groeten van Gerard en Mary
Terry leuk al die verhalen, geniet er van want twee maanden zijn zo om.
In een opvangcentrum zoals Chipangali is natuurlijk de grootste concentratie aan sterfte in de hele omgeving.. Dat kan ook niet anders sinds je alle gewonde en wees zijnde dieren naar één plek brengt en ze daar helpt! Geloof mij maar als ik zeg dat in de natuur deze dieren een veel kleinere kans zouden hebben, en daarom:
Jij doet het geweldig, ik ben buitengewoon trots op je!
Voor de rest van je verblijf: het is gewoon wennen aan een plek als deze waar dit "gewoon" of veel voorkomend is.
sterkte met je gevoelens maar betrek het niet op jezelf ;)
xxx
Mooi verhaal weer skattie, maar kan me voorstellen dat het wat minder wordt. Je moet ook niet met ons bezig zijn maar met daar! De andere vrijwilligers, de beestjes, de krekels, de hitte, geniet!!!!!
xx
Hééé, Terry Potter zit in Zimbabwe. Weer een mooi verhaal. Waarom vangen jullie sprinkhanen, is dat voor eigen consumptie? En spreek je al een woordje Zimbabwaans? Toen ik de titel van deze pagina las, dacht ik dat Latana weer een dier was, maar dat valt zwaar tegen. Hou je taai en sterkte met je uilskuiken, uilskuiken….
Afgelopen nacht om 01.50 dacht ik nog even aan je, omdat je had verteld dat je het baby uiltje om 02.00 moest voeren.
Maar goed dat je nu al een tijdje daar bent: dan kan je tenminste een klein beetje aan de warmte wennen. Stel je voor dat je er hartje zomer aankomt!
Wat een goed idee om Max zelf op je arm te laten stappen! Dat doe je met je eigen roofvogels Rio en Didi toch ook? ;-)
Zielig verhaal over dat konijntje! Een dier met een hoge aaibaarheidsfactor verliezen is toch altijd lastig. Ik kan me voorstellen dat je het daar moeilijk mee had.
Maar weer een leuk vooruitzicht dat je maandag naar Matopos gaat. Ben benieuwd!
En ik ben ook benieuwd naar je volgende blog, maar wat minder vaak is prima, hoor! Je moet er wel lol in blijven houden en in de eerste plaats zelf plezier hebben in al je belevenissen.
Knuffel! xxx
Wat een belevenissen! Onvergetelijke indrukken!
Hoi Terry!
Leuk om je verhalen te lezen. Groot gelijk dat je wat minder gaat schrijven. Het is hartstikke leuk om alles te lezen, maar je verblijf daar is zo weer om en daarom.... geniet met al je zintuigen en alle tijd die je hebt!!
Veel plezier!
Leuk, Nederlands om je heen. Jammer dat ze zo kort blijven. Krekels kun je ook vangen met glazen. Blijf vooral genieten. Hou van je.
Ha Terry,
Goed om je blog te lezen met alle mooie en soms trieste verhalen zoals van dat eendje. Op afstand leven we met je avonturen mee!
Wij dachten dat je toch aardig wat in je mars had qua opjagen gezien je activiteiten tijdens watergevechten... Je moet alleen nog wennen aan het kleine formaat van de krekel vergeleken met je slachtoffer van het watergevecht.
Het hebben van geen routine en of structuur is een uitdaging als je ons super georganiseerde Nederland gewend bent.
Geniet van alle ervaringen en zorg goed voor jezelf!
Je haar met bier spoelen helpt ook goed tegen droog haar ;)
liefs!
Hee lieverd,
Lullig van dat kuikentje maar waarschijnlijk zijn zij meer gewend aan de dood en kunnen daar dan wat harder mee omgaan? Wil niet zeggen dat jij er zelf aan moet wennen hoor, het blijft triest.
En krekels vangen? Goed oefenen, als je dan terug bent kun je gewoon doorgaan voor Kweenie en zijn lugubere broer;-)
En ehhhhh? hebben jullie 's middags geen pauze of lappen ze de arbeidstijdenwet aan hun laars?
knuffel
xx
Dat het jagen tegenviel verbaasd me toch: volgens mijn ervaring met jou heb je toch genoeg met katten gewerkt om het trucje van jagen door te hebben ;) En ik kan het inderdaad helemaal voor me halen, hard rennen, gilletjes en spastische bewegingen met beide armen tegelijk, hihi.
Ik hoop echt dat ze jou ingevingen voldoende gaan respecteren, het lijkt mij dat deze kuiken-situatie wel wat mensen doet heroverwegen in de toekomst.
Het ligt in elk geval niet aan jou, blijf gewoon je best doen!
Het is weer een leuk verhaal om te lezen, en ik kij kuit naar je volgende blob ;)
xXx je vriend
Hey hey ^^, lekker veel blijven schrijven, ik lees je verhalen met plezier ^^.
Leuk ook dat je veel schrijft over de dieren daar en stom van dat kuikentje. Snap dat dat je wel even wat doet.
En met dat droge haar en die droge huid; lekker blijven smeren.
Groetjes uit Nederland!
Xx
Prachtig verhaal weer! Zo krijg ik een steeds beter beeld van wat je daar zoal doet.
Jammer van dat kuikentje. Ik kan me voorstellen dat het extra zuur is, omdat jij moeite hebt gedaan om het beestje een kans te geven en iemand anders dat dan terugdraait. Maar het hoort er natuurlijk allemaal bij.
Fantastisch stukje over krekels vangen! Ik zie het helemaal voor me!
Ik hoop dat je het met de nieuwe vrijwilligers weer goed kunt vinden. Jammer dat sommige maar zo kort blijven.
Was geweldig om je net even te zien en te horen via Skype! Inderdaad zoals je zei veel te kort, maar toch goed.
Ik kijk nu al uit naar je volgende blogverhaal.
Tot gauw! XXX
Go with the flow .... wat klinkt dit allemaal relaxed Terry!! Heerlijk om met je mee te lezen en mee te leven. Complimenten voor je schrijfkunst. Ik zit helemaal IN het verhaal.
He Terry,
weer super om je verhaal te lezen ^^. Begrijpelijk dat je het besef van tijd een beetje kwijt bent, zoveel nieuwe indrukken, uiltjes knuffelen, liedjes zingen voor hyena's, leeuwen knuffelen..heb je nog wel tijd om te slapen?! ;)
Is het nou trouwens zo dat (sommige) vrijwilligers bepaalde dieren krijgen toegewezen om te verzorgen? Of zorgen jullie gezamenlijk voor alle dieren? Of rouleert dat iedere dag/week?
Tot je volgende verhaal ^^
Liefs van ons.x
Wat een verhaal weer! Het is ook een hele andere wereld waarin je nu zit en zoveel nieuwe indrukken in een korte periode. Logisch dat je het gevoel van tijd een beetje kwijt bent. Goed om te lezen ook dat iedereen zo vriendelijk tegen je is. Maar dat zal andersom niet ander zijn. What you give is what you get ;)
Maar WOW! Wat supergaaf om met dieren die wij vanaf een afstand uit de dierentuin kennen zo dichtbij te kunnen zien en zelfs aan te raken!
Ik was ook benieuwd of je nog van plan bent om wat tripjes in de omgeving te maken. Victoria Falls is natuurlijk een buitenkans als dat kan! Dat staat ook nog op mijn bucketlist. :D
Hou je haaks daaro! Dit is nu al een ervaring die je nooit zal vergeten. Ik ben benieuwd naar je volgende verhaal.
XO
He meiske,
Het gaat ook allemaal snel hé, eind augustus, druk in de voorbereidingen, zenuwachtig, twijfel en ook nog is twee maal op vakantie in ons krappe landje. Begin september, je zit midden in Afrika, rijd door de wildlife, ziet (voor ons dierentuin-) dieren nieuwsgierig uit hun eigen habitat je aankijken, je knuffelt dieren die opgevangen zijn en dit alles raakt je. Het is goed dat jij daar zit meis!! Blijf ons meenemen op je reis, opdat wij de ervaring kunnen verspreiden voor het goede doel! Tot het volgende blog dan maar!
xxx
